Sənsizlik dərd oldu, mənə hər anda,
Nə pis axşamladıq biz bu zamanda.
Bir vaxtlar yaşardıq bir ruh, bir canda
Nə sən mənim oldun, nə də mən sənin.
Ahından boyandı qaraya dağlar,
Yas tutdu çəmənlər, bağçalar, bağlar.
Bu günümə ancaq sevənlər ağlar,
Nə sən mənim oldun, nə də mən sənin.
Nəqarət:
Qıyma əlim boşda qalsın,
Gözüm yaşlı yolda qalsın,
Ağıl yox ki başda qalsın,gülüm.
Yayıldı dünyaya həsrətim, ahım
Sevgi şahmatında mat oldu şahım.
Sənin eşq yolunda yoxdu tamahım,
Nə sən mənim oldun, nə də mən sənin.
Tək-tənha nə qədər ağlasan-gülsən,
Ay İlqar, bir mənə rəhm elə desən.
Bilirəm sonradan özün deyərsən,
Nə sən mənim oldun, nə də mən sənin.
Nəqarət.
Qıyma əlim boşda qalsın,
Gözüm yaşlı yolda qalsın.
Ağıl yox ki başda qalsın,gülüm.
