İrem Derici • Vazgeçtim İnan

Kendimi bugün onun yerine koydum
Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum
Oyaladım kendimi durdum (durdum)
Pili bitik saat gibi durdum (durdum)
Durdum

Kendimi bugün aynı yerlerde buldum
Çok tenha, pek yalnız bir de yorgun
Oyaladım kendimi durdum (durdum, durdum)
Hep aynı soruları sordum (sordum, sordum)
Yok oldum

Düşünüp kötüyü yordum
Bi’kenara çekilip uzunca durdum
Durduramadım gözyaşlarımı boğuldum
Neler umdum da bak ne buldum

Ben onun soğuk rüzgarıyla savruldum
İçimin acısı yakıyor kavruldum
Gelen o vakitsiz hasretlere sordum
Bi' şey gelmez elden dediler mahvoldum

İyisi mi geri çekileyim
Ya da savaşıp yara alayım
Doğrusu ne bilemedim

Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an
Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisi mi geri çekileyim
Ya da savaşıp yara alayım
Doğrusu ne bilemedim

Olabilir mi bundan ötesi?
Nefesi kesiyor bile düşüncesi
Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi
Kulaklarımda acı çeken bir ceylanın ürkek sesi (sesi, sesi)

Nedir ki yaşama hevesi?
Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi?
Çok sual az moral ve sebepsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal
Hatırlıyorum olanları hayal meyal

Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an
Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an
Vazgeçtim inan kendimden çoktan
Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisi mi geri çekileyim
Ya da savaşıp yara alayım
Doğrusu ne bilemedim