PRoMete • Utopiya

Fikirləş ki, bitməz gecələr
Fikirləş ki, açılmaz səhər
Fikirləş ki, daha qapını döyən olmayacaq
Boşalıbdır bu şəhər
Fikirləş ki, tək darıxırsan
Fikirləş ki, daim qorxursan
Fikirləş ki, kimisə axtarırsan
Amma heç vaxt tapmayacaqsan

Sən çox qaçdın, qapandın içinə
Tərk edildin, olmadı vecinə
İradənin gücünə arxayındın
Amma bilmirdin, düşmək var düyünə

Bugünə gətirən özünü özünsən
Düzünə qalanda, özünə dözürsən
Atdığın addımların yaradıb suallar
İndi təklikdə çözürsən

Fikirləş ki, geri qayıda bilərsən
Fikirləş ki, odu soyuda bilərsən
Fikirləş ki, qəbul olundun
De görüm, hikkəni uda bilərsən?
Fikirləş ki, fikirləşmədən yaşamaq mümkündür
Nə qədər düzgündür? Elə də fərqi yoxdur!
Əsas odur ki, həyatın bir günlükdür
Daha heç vaxt boğulmayacaqsan
Günahlarınla, savablarınla
Daha səni heç vaxt, heç nə sıxmayacaq
Sıfırlanıbdır karman
Yalanlar, davalar
oxunulur ancaq kitabdan
Sətirlər çox xoşa gələn olub
Sətiraltılar çıxıbdır cavabdan
Səni sevirlər əvəzsiz
Sən heç nədən olmursan həvəssiz
İstədiyin hər şeyi edə bilirsən
Yardım əlsiz, köməksiz
Elə bir şey yoxdur ki
Sən onu düşünəndə belə qorxasan
Utopiya nə qədər xoş olsa da
Ayılırsan bir gün yuxudan

Sən çox qaçdın, qapandın içinə
Tərk edildin, olmadı vecinə
İradənin gücünə arxayındın
Amma bilmirdin, düşmək var düyünə

Bugünə gətirən özünü özünsən
Düzünə qalanda, özünə dözürsən
Atdığın addımların yaradıb suallar
İndi təklikdə çözürsən

Utopiya nə qədər xoş olsada
Ayılırsan bir gün yuxudan
Utopiya nə qədər xoş olsada
Ayılırsan bir gün yuxudan