Yenə küçələrdə addımlarım səssiz,
Bu şəhərin nəbzi mənim kimi dəlisiz.
Qaçdım hər şeydən, amma özümə çatmadım,
Sınmış güzgülərdə üzümdən qaçmadım.
Dünənim ölüb, sabahı soruşma,
Dünyanın qaydası – sənə görə qurulmaz.
Nə qədər çalışsan, yollar dəyişməz,
Bir dəfə düşdünsə, heç kim əlini verməz.
Bura soyuq səhnə, aktyorlar maskalı,
Dost bildiklərin düşməndən başqadı.
Mən inandım bir gün, sonra külək apardı,
Bu oyun hamını əvvəl-axır yandırır.
Gecənin içində itmişəm, yol yox,
Səslər gəlir, amma eşitmirəm, toz çox.
Bu küçələr danışır, amma susuram,
Çünki həqiqəti bilmək istəmir burda çox adam.
Mənə dedilər – "Geri qayıt", amma bilmirəm hara,
Hər şey dəyişib, itmişəm yolların arasında.
Bir vaxtlar mən də inanırdım işıqlara,
Amma indi qaranlıq daha rahat, daha aydın.
Xəyallar yanımda, amma reallıq soyuq,
Hər şey bir addımdı, amma yollar dolu qorxu.
Mən axtardım cavabları boş divarlarda,
Həqiqət sükutda, səslər sadəcə maska.
Tale məni çağırır, amma cavab vermirəm,
Əgər hər şey yalan idisə, mən niyə də dəyişmədim?
Qanunları pozmadan heç kim zirvəyə çıxmaz,
Bu küçələrdə qələbə yox, sadəcə sağ qalmaq var.
Sözlərim sərt, çünki həyat belədi,
Burda hər şey qara və ya ağ deyil.
Dost bildiklərin bir gecəyə satır səni,
Çünki burda güvənmək ən böyük səhvindi.
Hara getsəm, izlərim silinir,
Həyat səni dəyişir, sən dəyişməsən belə.
Mən deyirdim – "Heç kim məni saxlaya bilməz",
Amma bu yollar öz içində qapadır səni.
Mənə nə zaman dedilər – "Bu yol düz deyil",
Amma düz yol yoxdur, hamısı çıxır çəngələ.
Bir dəfə güvəndin, sonu nə oldu?
Sən itəndə heç kim axtarmır, bunu unut.
Günlər keçir, amma heç nə dəyişmir,
Hər səhər eyni küçələr, eyni kədər, eyni sirr.
Bu həyat bir dövrədi, qaçmaq istəsən də,
Axırda qayıdırsan o eyni yerə.
Qanımda axır bu yolların küləyi,
Öyrəndim – dostlar düşmən olur bir gecədə.
Gözlərimdə yorğunluq, amma beynim ayıq,
Çünki bu dünyada sadəcə güclülər sağ qalır.
Sən dəyişmək istəsən də, keçmiş buraxmaz,
Qanını silmədən, adını unutmaz.
Bu yollar məni çağırır, amma cavab vermirəm,
Çünki hər qapının arxasında tələ gözləyir məni.
Bax, bu şəhər səni yeyər, əgər gücsüzsənsə,
Həyat səni udar, əgər təslim olsan.
Mən döyüşdüm, amma qalib gəlmək asan deyil,
Hər zəfərin arxasında bir itki var, unutmusan?
Bəlkə də mənə heç bir yer aid deyil,
Bəlkə də hər yer mənim evim, fərqi nədi?
Dünən də eyni idim, sabah da eyni qalacam,
Çünki mən külək kimiyəm, heç kim tuta bilməz!
