MEG • ANNEM

Yalnızlık ölüm kadar ansız
Bi' gül kara bahtım
Yarınlarım onsuz, ömrüm sana kalsın
Ben annemin dualarında saklıydım
(Yalnızlık)

Sanırsın herkesin bi' derdi benmişim gibi
Kanarsa gözlerim, bu özlemin yan etkisi
Ben etmişim de bulmuşum; çok ölmüşüm, görülmemiş
Severse bir kişi, ben annem olsun isterim

İşine gelene "Dostum", anca dışına giydi postu puşt
Ben ölüme meydan okudum anne, değil derdim para pul
Omuzlarımda dert, yanaklarımda yaş
Neden bu gözlerimde kan? Bari rüyalarda gel dokun

Bir bakın bi' sorun, yani merak edin kederimi
Her yanımda tuzak var, ben bi' gençlik hiç ederim
Ne gündüz ne geceyim, bi' derdi bin ederim
Dizlerim debelenir anne, son nefesi bedenimin

Ben de bilirim özlemeyi, bilirim hasret hissini
Ben hasretim (hasretim)
Dağıldı duygu kasveti
Ben de giderim örselenip, hissederdi görse beni
Bu gerçeğin ta kendisi

Yalnızlık ölüm kadar ansız
Bi' gül kara bahtım
Yarınlarım onsuz, ömrüm sana kalsın
Ben annemin dualarında saklıydım

Ellerimle gömdüm, anne, çocukluğumu görmedin mi?
Gelip sordun hatta bana, "Umutlarını yenmedin mi?"
Kör olan duygularım bi' sende eskimemiş
Sarıldım, anladım ki tek gerçek sendin

Geceler gündüz olsun, üzülenler mutlu
Üzenler mutsuz olsun, sevgilerse sonsuz
Kuşku dolmasın yürek, bu dertler olmasın sonum
Tüm anneler ölümsüzlük hisleriyle doğsun

Karşılıksız sevgi iste, sunsun hayat; sen de bul
Bir anne hisseder ya yaşanmış tüm sorununu
"Nasıl yani?" dersin, "Nasıl anlamış bunu?"
Çok ince çizgidir bu, sen şu anda ağlıyo'sun

Git, geç olmadan sarıl ve tüm gücünle hissederek
Sevdiğini söylemesen o bunu hissedecek
Bir tebessüm oluştur, gamzelerine göm onu
Her ihtiyaç duyduğunda

Yalnızlık ölüm kadar ansız
Bi' gül kara bahtım
Yarınlarım onsuz, ömrüm sana kalsın
Ben annemin dualarında saklıydım

Yalnızlık ölüm kadar ansız
Bi' gül kara bahtım
Yarınlarım onsuz, ömrüm sana kalsın
Ben annemin dualarında saklıydım
(Yalnızlık)