Ayaz Babayev və Sevil Sevinc — Gəlmə

Çıx, get, daha gəlmə
Özümün-özümlə dərdim olsa belə
Yenidən sənə mən dönməm
Öldürdün, paramparça etdin məni
Mənə yenə dönmə
Bir tək qəlbim qalıb
Onu qırmağa sənə imkan verməm
Çıx, get, daha gəlmə
Çıx, get, daha gəlmə
Özümün-özümlə dərdim olsa belə
Yenidən sənə mən dönməm
Öldürdün, paramparça etdin məni
Mənə yenə dönmə
Bir tək qəlbim qalıb
Onu qırmağa sənə imkan verməm
Çıx, get, daha gəlmə
Düşmən kimi vurdun ürəkdən
Unutdum hər şeyi, qaldı dünəndə
Düzünü demək çətinmi, səncə?
Mənə görə, sevgi bir ömürdür təkcə
Sən qarşıma çıxma bir daha
Sil hər şeyi, salma heç yada
Gözdən iraq, könüldə min yara
İndi sən denən, kimdir tək yanan?
Zaman-zaman göz yaşım axacaq
Yaram dərin, sonu necə olacaq?
Bunu bilə-bilə çətindir yaşamaq
Burax, get daha, məni belə sınama
Qəlbimə belə dərdləri saldın
Daşdan deyil məndəki, candır
Xatirələrə bir anda baxdım
Dözmədi gözümdə yaşlar, axdı
Gəlmə
Özümün-özümlə dərdim olsa belə
Yenidən sənə mən dönməm
Öldürdün, paramparça etdin məni
Mənə yenə dönmə
Bir tək qəlbim qalıb
Onu qırmağa sənə imkan verməm
Çıx get, daha gəlmə
Çıx, get, daha gəlmə
Özümün-özümlə dərdim olsa belə
Yenidən sənə mən dönməm
Öldürdün, paramparça etdin məni
Mənə yenə dönmə
Bir tək qəlbim qalıb
Onu qırmağa sənə imkan verməm
Çıx, get, daha gəlmə