İsmayıl Aliyev və Camal Qurbanov - Ey Bəndə

Vurdum, dibinə qədər içdim
Olub bitən hər şeyi keçdim zamanla
Mənə dərdi öz əlinlə verdin
Qurtum-qurtum içdim aramla

Mənə ondan danışma, azdır
Ürəyim xəstədir, nasazdır sayəndə

İçərimdə dərin bir yara var
Çoxu istəyən azdan da olar, ey bəndə
Necə olub bilmirəm özüm də
Səni çox böyütmüşəm gözümdə
Yağsın yağış, qalmasın izim də
Sənə yazdığım bu son sətirdir
Köynəyim sən qoxan ətirdir
Dərs olsun mənə, sevmərəm bir də
Necə olub bilmirəm özüm də
Çox böyütmüşəm gözümdə
Yağsın yağış, qalmasın izim də
Sənə yazdığım bu son sətirdir
Köynəyim sən qoxan ətirdir
Dərs olsun mənə, sevmərəm bir də

Sənə kim desə "sevirəm", inanma
Hər donan adamın oduna yanma, amandır
Mənim ovcuma tökülən yaşlar
Sənə olan özgüvənimdən deyil, inamdır
Hiss etdik sevməyi, daddıq
Yetim əzmiş kimi bağladıq, ziyandır

Saçları gecədən də qaranlıq
Mənim ürəyim suları bulanıq limandır
Necə olub bilmirəm özüm də
Səni çox böyütmüşəm gözümdə
Yağsın yağış, qalmasın izim də
Sənə yazdığım bu son sətirdir
Köynəyim sən qoxan ətirdir
Dərs olsun mənə, sevmərəm bir də
Necə olub bilmirəm özüm də
Çox böyütmüşəm gözümdə
Yağsın yağış, qalmasın izim də
Sənə yazdığım bu son sətirdir
Köynəyim sən qoxan ətirdir
Dərs olsun mənə, sevmərəm bir də

Sevmərəm bir də