Cem Adrian • Bir Kar Tanesi

Sevdim
Sevdikçe acıyan
Acıdıkça dağılan
Dağıldıkça kaybolan
Ben

Düştüm
Düştükçe kırılan
Kırıldıkça çoğalan
Kendine saplanan
Ben

Niye yağmur hep niye sonbahar
Korkutur beni kör karanlıklardan daha
Yalnız, daha kırgın, daha küskün bir ben

Niye sessiz hep niye suskun
Eskisinden de daha yorgun bu sokaklar boyu
Adım adım yokluğun ve ben

Bir kar tanesi gibi karşında
Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim
Bırak gideyim, yalnız öleyim
Yalnız yanıp hep yalnız söneyim

Bir kar tanesi gibi karşında
Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim
Bırak gideyim, yalnız öleyim
Yalnız yanıp hep yalnız söneyim

Bir kar tanesi gibi karşında
Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim
Bırak gideyim, yalnız öleyim
Yalnız yanıp hep yalnız söneyim

Bir kar tanesi gibi karşında
Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim
Bırak gideyim, yalnız öleyim
Yalnız yanıp hep yalnız söneyim

Bir kar tanesi gibi karşında
Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim
Bırak gideyim, yalnız öleyim
Yalnız yanıp hep yalnız söneyim

Bir kar tanesi gibi karşında