Gidemem, kalırım kapanıp ayaklarına
Sevemem, diyemem düşünce yollarına
Sana ben gelirim, varsam duraklarına
Yine ben geçemem, sıksan umutlarıma
Aşkından keder kapımda yatar
Bir selam verip göğsüme batar
Nefesim bir an olur, kesilir
Her gece ayaz benden sorulur
Bana düşler, boşuna hevesler
Solmadan güller, elde demetler
Solmuş hevesler, kör mü bu gözler?
Canımdan bir yol gösterip “Git!” der
Gidemem, kalırım kapanıp ayaklarına
Sevemem, diyemem düşünce yollarına
Sana ben gelirim, varsam duraklarına
Yine ben geçemem, sıksan umutlarıma
Yine mi keder? Ne kadar üzer
Canımı yakar ama buna değer
Deliriyorum, baş edemiyorum
Bir de iflah olmam, yine “Sen” diyorum
Güneşim batar, şafağım kararır
Açtığın yarayı söyle, kim kapatır?
Belki denerim kaybolup gitmeyi
Ama ben beceremem sensiz olmayı
Gidemem, kalırım kapanıp ayaklarına
Sevemem, diyemem düşünce yollarına
Sana ben gelirim, varsam duraklarına
Yine ben geçemem, sıksan umutlarıma
