Sinan Özen • Yok Arkadaş

Saat gibi kurulduk da
İyi günde sorulduk da
Sırtımızdan vurulduk da
Çok arkadaş, çok arkadaş

Kazdılar da kuyumuzu
Sular geçti boyumuzu
Ömrümüzü kuzu kuzu
Biz yedirdik biz, arkadaş

Ömrümüzü kuzu kuzu
Biz yedirdik biz, arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlar çok, arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlık çok, arkadaş

Üç kuruşa it olanlar var
Bi' dubleye fit olanlar var
Hep para pul hep şöhret
Tüm varınız yoğunuz hiç olanlar var

Benden sonra "Tufan" diyen
Binsin Nuh'un gemisine, gitsin
Aynaya bak, işte gerçek yüzün
Yüzünüz yerin dibine girsin

Nefes alamıyoruz acılardan
Farkım yok aklını kaçırandan
Ne dostluk kaldı ne de insanlık
Ama savaşçıyım ben, kaçamam lan

Vazgeçmiyorum, isyandayım
Artık her şeyi meşru kılaca'm
Bekliyorum, yine buyurun gelin
Kim varsa karşısında duraca'm

Adımızı duvarlara yaza yaza gidece'z
Sıkıysa bizi gelip durdursunlar
Çok bilmişlerin yolunda değiliz
Doğru yolu bize de bi' buldursunlar

Kan damlıyor gözümüzden
Dert düşüyor yüzümüzden
Namus bildik sözümüzden
Dönmedik hiç, hiç arkadaş

Namus bildik sözümüzden
Dönmedik hiç, hiç arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlar çok arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlık çok arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlar çok, arkadaş

Bu dünyanın adaleti
Yok arkadaş, yok arkadaş
Dosttan gördük ihaneti
Vefasızlık çok, arkadaş