Pərviz Bülbülə — Madəm

Yadımdadır, deyərdin
Qurban olum sənin qəlbinə
Deyərdin, de dərdini
Dərman olum sənin dərdinə
İndi gəl gör, dərdimə
Dərmanın neylər-neyləməz
Hey deyərdin, bir Adəm
Heç bir Adəmə zülm eyləməz
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?

Yadımdadır, deyərdin
Qurban olum sənin qəlbinə
Deyərdin, de dərdini
Dərman olum sənin dərdinə
İndi gəl gör, dərdimə
Dərmanın neylər-neyləməz
Hey deyərdin, bir Adəm
Heç bir Adəmə zülm eyləməz
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?

Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm eləyirsən
Dəmadəm?
Madəm, madəm
Bəs Nеyçün?
Dəmadəm?
Madəm, zülm eyləməz Adəmə
Adəm, madəm, bəs neyçün?
Neyçün mənə zülm еləyirsən
Dəmadəm?
Madəm
Writer(s): Pərviz Məmmədov