Cavid Məmmədov • Gelmedin

Ürəyim qarışdı səninlə bir tufan kimi
Deyilən cümlələr qalıbdır bir sual kimi
Məndən sənə bəhs etdim
Düzləri tərs etdim
Alınanlar alınmadı
Bəlkədə mən səhv etdim

Yağışların damcıları sildi bütün izləri
Yaddaşımdan apardın mənə aid sözləri
Neçə illər gözlədim
Neçə əllər istədi
Amma ki qayıtmadın
Bəlkədə mən səhv etdim

Gözlərimdə dondu qaldı qurduğumuz səhnələr
Sənlə mən ayrılanda öldü bütün fəsillər
Sözlərimizi kəsdilər, hisslərimizi əzdilər
İnan ki, heç bilmədim
Sən niyə gəlmədin

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi

Gəzdiyimiz döngələrdə, hər birində sən varsan
Yuxularda, xəyallarda nəfəsimdə sən varsan
Sən mənə dünya idin, dünyamı belə dağıtsan
Oyaq olan ürəyimdə hər gecələr yatırsan

Gözlərimdə dondu qaldı qurduğumuz səhnələr
Sənlə mən ayrılanda öldü bütün fəsillər
Sözlərimizi kəsdilər, hisslərimizi əzdilər
İnan ki, heç bilmədim
Sən niyə gəlmədin

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi

Sənə aid şəkillər otağımda mənə baxır
Deyir hər şey düzələr, təki sən məni çağır
Mənsə səni səslədim
Neçə illər gözlədim
O qədər dolu ürək
Bircə kəlmə dinmədi