Etimat - Özüm-Özümə

Birdəfəlik unutdum həmin an səni
Gözləmirəm, bilirəm, geri gəlməyəcən
Axtar özündə məni
Qalmadı heç nə, bu da səni öldürəcək
Əvvəl verilən sözlər bilməzdim
Məni nə vaxtsa güldürəcək
Sözüm o sözlərdən deyil
Bu adam bir daha sənə geri dönməyəcək
Bəlkə yaxşı deyil, yaddır bir az hisslər özümdən
Gedirəm, haradı buralar?
Mahnı aparır adamı özündən
Arada deyinib özümə
Baxıram həyata, bezirəm özümdən
Nə qədər, de, buna dözüm mən?
Nə qədər, de, buna dözüm mən?
Mən arada bezirəm
Amma buna dözürəm
Heç kim yoxdur, özüməm
Bəsəm özüm özümə
Gedirəm göy üzünə
Çəkir duman özünə
Daha deyiləm üzülən
Nə də sənin sözünə
Mən arada bezirəm
Amma buna dözürəm
Heç kim yoxdur özüməm
Bəsəm özüm özümə
Gedirəm göy üzünə
Çəkir duman özünə
Daha deyiləm üzülən
Nə də sənin sözünə

Bəlkə yaxşı deyil, yaddır bir az hisslər özümdən
Gedirəm, haradı buralar?
Mahnı aparır adamı özündən
Arada deyinib özümə
Baxıram həyata, bezirəm özümdən
Nə qədər, de, buna dözüm mən?
Nə qədər, de, buna dözüm mən?

Mən arada bezirəm
Amma buna dözürəm
Heç kim yoxdur, özüməm
Bəsəm özüm özümə
Gedirəm göy üzünə
Çəkir duman özünə
Daha deyiləm üzülən
Nə də sənin sözünə
Mən arada bezirəm
Amma buna dözürəm
Heç kim yoxdur özüməm
Bəsəm özüm özümə
Gedirəm göy üzünə
Çəkir duman özünə
Daha deyiləm üzülən
Nə də sənin sözünə