Fuad İbrahimov - Mən dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm

Bu dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm

Fələk mənlə,nərd oynayıb,zər tutub,
Sabahımin yolun nədə, şər tutub,
Kövrəlməkdən boğazım qəhər tutub,
Mən min dəfə ölmüşəm,diriltmişəm,
Bu dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm
Tabut altda çiyinlərim qırilıb,
Bu dərd mənə hardan gəlib sarılib,
Dərd çəkməkdən vallah bagrım yarılıb,
Ah içində,mən fələyə gülmüşəm,
Bu dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm

Nəqarət
Deyərsiz ki,biri vardı,biri yoxdu,xəstə qərb şair vardı
Gedib dəniz kənarında,gizlin şeirlər yazardı
O sevdiyin itirəndən ,bitirmiş öz ömrün şair,
Ondan qalıb həmin şeir,soyuq məzar,öp yadigardı.

Sual vermə gözlərim dolub niyə,
Dərd əlindən qəlbim dönübdü neyə,
Ağlayanda heç kim görməsin deyə,
Gizlin, gizlin göz yaşımı silmişəm,
Bu dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm
Qəbrim üstə nə gül gətir, nədə su,
İstəmirəm ,göz yaşınla məni yu.
Həyat bir qumardı onun sonu bu,
Mən elə sən gedən gündən ölmüşəm
Bu dünyaya dərd çəkməyə gəlmişəm